حشمت الله اسحاقی - شاعر جزینانی

 

  

 

  

دِنی بِی

 

بیامَم, خنده کُنان نو گُل خندان دِنی بِی

شوکی بَه, راکِتی بَم, ای ماهِ تابان دِنی بِی

 

یادُمه, هِی, می گوتی , رابِشی ین شوکی, خوبَه

مُن بیامَم, کِه بِشیم, امّا عزیز جان دِنی بِی

 

میگوتی, فانوسِمان, بومی سَر, اوزانِه هَمُش

فانوس اوزانَ به, دُرُس, امّا تو, اون جان دِنی بِی

 

میگوتی مُن دُنِه باشُم, بِشمَه, مالانی پی

اونِ دَس و نازرو وَ رَزُبن و باغان دِنی بِی

 

تو میگوتی می خوسُم ایوانی سَر, مُن تَنها

بِدی ام, مهتابی نوردَ, توگو, ایوان دِنی بِی

 

بگوتُم, شاید دِری, مالانی بَه چی دُکُنی

بِشِی ام مُن همه جا, حتی هیمالان دِنی بِی

 

تو میگوتی, که بیای, دی غمانُمِ, دَر می شُون

تو خودت, دَرشی بِی اصلی گَزینان دِنی بِی

 

بِشی اَم مَسجدی دَم, تود داری دیم, بُرمُه کُنان

بِنوشُتم بیامَه حشمتِ نالان دِنی بِی  

 

تابستان ۱۳۵۵    

 

 

پی نوشت : 

 

یکی از شخصیتهای بنام روستای آرتون جناب آقای حجت الله مهریاری هستند که میتوانید مقالات ایشان را در سایت آفتاب مطالعه و استفاده نمائید.

 

 

نظرات 1 + ارسال نظر
نیلوفر کبود جمعه 18 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 04:05 ب.ظ http://nelofarekabood.persianblog.ir/

شعر جالبی بود البته بعضی کلمات رو متوجه معنی اش نشدم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد